Teknolojinin beraberinde getirdiği yeniliklerden her alan olduğu eğitim de etkilenmiştir. Eğitimde teknolojik materyal kullanımı ve beraberinde bu materyallerde çeşitlilik sağlanması gün geçtikçe önem kazanmaktadır. Eğitimde kullanılan materyallerden biri de dijital hikayelerdir. Dijital hikaye, ses, animasyon, video, resim, fotoğraf, hareket unsurlarının bir arada kullanılmasıyla geleneksel hikayelerin dijital hikayelere dönüştürülmesi sonucu kullanılan anlatılardır. Ders öncesinde, sırasında ve sonrasında kullanılan dijital hikayeler öğrenciyi aktif kılmakta, birden fazla öğrenme alanına hitap etmekte, çoklu zekayı desteklemekte, eleştirel düşünme, problem çözme, girişimcilik becerilerini desteklemektedir. Bu nedenle eğitimde ve Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde materyal çeşitliliğini artırmak önemlidir. Bu bağlamda araştırmada Türkçeyi yabancı dil olarak öğretenlerin dijital hikaye kullanımı hakkında görüşleri belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaç doğrultusunda araştırmacı tarafından yarı yapılandırılmış görüşme formu oluşturmuştur. Oluşturulan görüşme formu uzman görüşüne sunulmuş ve yapılan düzeltmeler doğrultusunda forma son hali verilip 17 öğreticiden görüş toplanmıştır. Toplanan veriler içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırma bulguları teknolojinin dil becerilerinin gelişimini etkileme şekilleri, yabancı uyruklu öğrencilere dil desteği sağlamada teknolojinin kullanım alanları, çoklu öğrenmeyi destekleyen materyallerin kullanımı, dijital hikayelerin Türkçe öğrenmeyi etkileme düzeyi, dijital hikayelerin beceri alanlarına göre etkileme düzeyi, öğreticilerin sınıfta dijital hikaye kullanma tercihleri şeklinde alt başlıklar halinde sunulmuş, sonuçta yabancılara Türkçe öğretimi alanında dijital hikayenin kullanımına ilişkin çeşitli önerilerde bulunulmuştur.
Arslan A. Esra ve Tavşancıl Ezel. İçerik analiz ve uygulama örnekleri. Epsilon, 2001.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç, E., Akgün E. Ö., Karadeniz, K. ve Demirel F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri (20. bs.). Pegem Akademi.
Çokyaman, M. ve Çelebi, M. (2021). Yabancı dil öğretiminde dijital hikâye anlatımının (DHA) akademik başarıya etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 994-1035.
Dargut, T. ve Çelik, G. (2014). Türkçe öğretmeni adaylarının eğitimde teknoloji kullanımına ilişkin tutum ve düşünceleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2 (2), 28-41.
Gökbulut, B., Keserci, G. ve Akyüz, A. (2021). Eğitim fakültesinde görev yapan akademisyen ve öğretmenlerin dijital materyal tasarım yeterlikleri. Journal of Social Sciences and Education, 4(1), 11-24. https://doi.org/10.53047/josse.917536
Gulay, C., ve Karanfil, G. (2020). Türkçenin yabanci dil olarak öğretiminde teknoloji kullanımı ve materyal geliştirme. In Ştiinţă, educaţie, cultură, 2, 360-364.
Karakoyun, F. (2014). Çevrimiçi ortamda oluşturulan dijital öyküleme etkinliklerine ilişkin öğretmen adayları ve ilköğretim öğrencilerinin görüşlerinin incelenmesi. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Eskişehir Anadolu Üniversitesi.
Kırılmazkaya, G. (2024). Fen Bilgisi öğretmen adaylarının dijital hikâye oluşturma uygulamaları deneyimleri. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 15(1), 200-222. https://doi.org/10.51460/baebd.1424590
Kocaman-Karoğlu, A. (2016). Okul öncesi eğitimde teknoloji entegrasyonu: dijital hikaye anlatımı üzerine öğretmen görüşleri. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 175-205. https://doi.org/10.17569/tojqi.87166
Kocaoğlu, S. (2023). Ortaokul öğrencilerinin özetleme becerilerini kullanmada dijital hikayelerin etkisi. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
Kurudayıoğlu, M. ve Bal, M. (2014). Ana dili eğitiminde dijital hikaye anlatımlarının kullanımı. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (28), 74-95.
Metin, O., ve Ünal, Ş. (2022). İçerik analizi tekniği: İletişim bilimlerinde ve sosyolojide doktora tezlerinde kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(Özel Sayı 2), 273-294.
Özerbaş, M. A. ve Öztürk, Y. (2017). Türkçe dersinde dijital hikaye kullanımının akademik başarı, motivasyon ve kalıcılık üzerinde etkisi. TÜBAV Bilim Dergisi, 10(2), 102-110.
Seferoğlu, S. S. (2009). İlköğretim okullarında teknoloji kullanımı ve yöneticilerin bakış açıları. Akademik Bilişim, 2, 11-13.
Soysal, Y. ve Saruhan, V. (2023). Fenomenografik Düşünmek ve Araştırmak: Teorik ve Yöntembilimsel Bir Perspektif. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, (34). https://doi.org/10.14689/enad.34.1663
Söylemez, İ. N. ve Eğilmez, N. İ. (2024). Türkçe öğretmeni adaylarının dijital ortamda yazmaya yönelik tutumlarının incelenmesi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (38), 73-86. https://doi.org/10.29000/rumelide.1439583
Şimşek, B., Usluel, Y. K., Sarıca, H. Ç., ve Tekeli, P. (2018). Türkiye’de eğitsel bağlamda dijital hikaye anlatımı konusuna eleştirel bir yaklaşım. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 8(1), 158-186. https://doi.org/10.17943/etku.332485
Tabak, G. (2017). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde dijital öykü kullanımı. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Kayseri Erciyes Üniversitesi.
Urfalı Dadandı (2023.) Türkçe öğretiminde dijital öykülemenin kullanımı. Gülbahari, B., Gün, M. ve Kaya, İ. (Ed.), Türkçe öğretiminde teknoloji kullanımı içinde. Eğitim Yayınevi. s. 427-442
Yürektürk, F. N. ve Coşkun, H. (2020). Türkçe öğretmenlerinin teknoloji kullanımına ve teknoloji destekli Türkçe öğretiminin etkililiğine dair görüşleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(3), 986-1000. https://doi.org/10.16916/aded.748300
