Tayfun Pirselimoğlu’nun 2009 yılında İthaki Yayınları’ndan çıkmış olan “Otel Odaları” kitabı; Uzun, Sıcak Bir Yaz, R.F Oteli, Anagoor, Hayat Oteli, Şems Oteli Katibi, Otel Odaları Raporları, P. Şehri Hikayesi olmak üzere yedi hikayeden oluşmaktadır. Otel Odaları eserinde yer alan hikayelerinde ölüm ve buna bağlı olarak yalnızlık temaları işlenir. Eserin hemen hemen her hikayesinde yer alan ve bir mekan olarak da yazarın eserlerinde özellikle seçilen otel odalarında mutlaka bir ölüm olayının gerçekleşmesi ve buna bağlı olarak bir yalnızlaşma hissinin okuyucuya verilmek istenmesi dikkat çekicidir. Pirselimoğlu, Otel Odaları kitabının son sözünde bir otel takıntısı olduğunun farkındalığını dile getirir ve otel odalarının zihninin bir yerine saplanıp kalmış olmasını ise marazi bir durum olarak ifade eder. Bu maraziliğin geç de olsa bir kitap yazma fikrini doğurduğunu okuyucuyla paylaşır. Kitapta otel odalarının hüzünlü, terk edilmiş, umutsuzca hayata tutunmaya çalışan, hayatın acı yüzünü tatmış insanların yalnızlığının katmerleştiği mekanlar olduğu görülür. Yalnızlık iki farklı şekilde anlatılmış olup ya hikayelerde yer alan karakter veya tiplerin geçmiş yaşantılarında yaptıkları hatalardan kaynaklı yalnızlıkları ya da ölümle birlikte etrafındakilerin bir bir yok oluşları ve buna bağlı olarak yalnızlaşmaları konu edilir. Çoğunun ölümle sonuçlandığı bu hikayelerde ana kahramanın kendisi ölümü bizatihi tatmaz ancak ölümün en soğuk tarafını ensesinde hisseden taraf olur. Bu yalnızlaşmalar kahramanın fiziksel yalnızlaşmasının ardından içsel yalnızlaşmalarını da beraberinde getirir. Yazarın yalnızlık ve ölüm temasını işlediği söz konusu hikayelerinde mekanın otel odası olarak seçilmesi tesadüfi değildir. Bu hikayelerde otel odalarıyla yalnızlaşma ve ölüm temalarının bütünleştiği görülür. Çalışmada Tayfun Pirselimoğlu’nun bahsi geçen kitabında yer alan hikayeler ölüm ve yalnızlık temaları etrafında değerlendirilmiştir.
Otel odası, tema, ölüm, yalnızlık, aidiyetsizlik
Bauman, Z. (2000). Postmodernlik ve hoşnutsuzlukları (İ. Türkmen, çev.). Hece Yayınları.
Bauman, Z. (1992). Ölümlülük, ölümsüzlük ve diğer hayat stratejileri. (N. Demirören, çev.). Ayrıntı Yayınları.
Baumeister, R. F. Ve Leary, M. R. (1995). The need to belong: Desire for interpersonal attachments as a fundemental human motivation. Psychological Bulletin, 117, 3, 497-529.
Burcu, E. ve Akalın, E. (2008). Ölüm olgusu üzerine sosyolojik tartışmalar. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 8, 29-54 (31).
Çetişli, İ. (2021). Edebiyat sanatı ve bilimi. Akçağ Yayınları.
Çetin, N. (2009). Roman çözümleme yöntemi. Öncü Kitap.
İlhan, N. (2020). Tayfun Pirselimoğlu’nun otel odaları ve çölün öbür tarafı adlı öykü kitaplarında kafkaesk unsurlar. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (264), 259-277.
İnangül, P. (2024). Mehmet Baydur’un oyunlarında ölüm teması. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
Kahraman, H. (2018). Klinik bir olgu olarak yalnızlık: Yalnızlık ve psikolojik bozukluklar. Ayna Dergisi, C. 5, S. 2, 1-24.
Karadeniz, M. (2020-21). Postmodernizm ve Türk öykücülüğünde yansımaları. Bizim Külliye Dergisi, S. 86, 51-54.
Kanter, B. Otel odaları şiirinde yalnızlık ve kimsesizlik. Academia.edu (Erişim Tarihi: 21.01.2025).
Koçakoğlu, B. (2012). Anlamsızlığın anlamı postmodernizm. Hece Yayınları.
Pirselimoğlu, T. (2009). Otel odaları. İthaki Yayınları.
Sadece Bir Konuyum: Tayfun Pirselimoğlu ile Söyleşi. Youtube/ Erişim tarihi: (06.05.2025).
Şahin, H. (2019). Türk dili ve edebiyatı Çerçevesinde Feyyaz Kayacan’ın hikayelerinde yalnızlık teması. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi.
Şahin, O. (2023). V. M. Garşin’in “gece” adlı öyküsünde yalnızlık ve ölüm teması. Ankara Anadolu ve Rumeli Araştırmaları Dergisi, 4, (7) 217-238.
Tekin, M. (2000). Roman sanatı – 1. Ötüken Yayınları.
Wilde, O. (2004). Reading hapishanesi baladı (T. Alkan, çev.). Bordo Siyah Klasik Yayınları.
Yalom, I. (1999). Varoluşçu psikoterapi (Z. İyidoğan Babayiğit, çev.). Kabalcı Yayınları.
