Yabancı dil öğretiminde farklı yaş düzeylerinin dil öğrenimine etkileri eskiden beri araştırılan konulardandır. Kritik dönem hipotezini savunan kimi araştırmacılar erken yaşlarda yabancı bir dil öğrenmenin daha etkili olduğunu savunurken bazı çalışmalar da ileri yaşlardaki öğrenicilerin daha avantajlı olduğunu ortaya koymaktadır. Suriye savaşı sonrası süreçte ülkemize gelen her yaştan geçici koruma statüsündeki Suriyeliler ile Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde çeşitli yaş gruplarına öğretim yapılmaya başlanmış ve farklı öğrenme ihtiyaçları olan gruplara farklı yöntemler ve materyaller kullanma ihtiyacı hissedilmeye başlanmıştır. Bu ihtiyaçtan hareketle bu çalışmada farklı yaş gruplarında Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin dil bilgisi öğretimine yönelik algısını tespit etmek amacıyla 30 yaş altında 10 ve 30 yaş üstünde 10 öğrenici olmak üzere toplam 20 katılımcı ile görüşülmüştür. Araştırmada veriler fenomenografi yöntemiyle toplanmış ve toplanan verilerin çözümlenmesinde betimsel analizden yararlanılmıştır. Ulaşılan bulgular neticesinde öğrenicilerin yaş değişkenine göre dil bilgisi öğretimine bakışlarının değişmediği ortaya konmuş ve kelime bilgisi, dil bilgisi ve dil becerilerine bakış açıları sunulmuştur.
Yabancı dil olarak Türkçe, Dil bilgisi öğretimi, Kritik dönem hipotezi, Betimsel analiz
Apeltauer, E. (1992). Sind kinder bessere sprachenlerner. Lernen in Deutschland, 1(92), 6-19.
Apeltauer, E., ve Boeckmann, K. B. (1997). Grundlagen des erst-und fremdsprachenerwerbs: Eine einführung. Langenscheidt.
Bozavlı, E. (2017). Yabancı dilde öğrenenlerin sosyal medya aracılığıyla sözel dil becerilerinin geliştirilmesine yönelik algıları. Itobiad: Journal of the Human & Social Science Researches, 6(1).
Creswell, J. W. (2012). Educational research: planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research. Pearson Education, Inc.
Ekstrand, L. H. (1975). Age and length of residence as variables related to the adjustment of migrant children, with special reference to second language learning [Bildiri sunumu]. International Association of Applied Linguistics (AILA) Congress. Stuttgart, Almanya. Erişim adresi: https://eric.ed.gov/?id=ED129100
Ellis, R. (1986). Understanding of second language acquisition. Oxford University Press.
Ergür, D. O. (2004). Yabancı dil öğrenimi sürecinde kaygı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(26), 48-53.
Krashen, S. D. (1973). Lateralization, language learning, and the critical period: Some new evidence. Language learning, 23(1), 63-74.
Lamendella, J. T. (1977). General principles of neurofunctional organization and their manifestation in primary and nonprimary language acquisition 1. Language learning, 27(1), 155-196.
Lenneberg, E. H. (1967). Biological foundations of language. Wiley.
Peçenek, D. (2014). Dilbilim eğitimi alan öğrencilerin yabancı dil öğretiminde dilbilgisi öğrenimine ve öğretimine ilişkin görüşleri. Başkent University Journal of Education, 1(1), 93-111.
Penfield, W. ve Roberts, L. (1959). Speech and brain mechanism. Atheneum.
Schulz, R. A. (2001). Cultural differences in student and teacher perceptions concerning the role of grammar instruction and corrective feedback: USA‐Colombia. The Modern Language Journal, 85(2), 244-258.
Scovel, T. (2000). A critical review of the critical period research. Annual Review of Applied Linguistics, 20, 213–223.
Tutaş, N. (2000). Yabancı dil öğrenmede yaş faktörü. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (6), 365-370. http://dergisosyalbil.selcuk.edu.tr/susbed/article/view/885
