Küreselleşen dünyada Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi faaliyetleri Türkiye’de ve dünyada artarak devam etmektedir. Bu faaliyetlerin niteliğini etkileyen öğretici, materyal, öğrenme ortamı ve ölçme-değerlendirme gibi birtakım değişkenler mevcuttur. Bu değişkenler arasında öğretici diğerlerini de etkilemesi bakımından ayrışmaktadır. Öğretici nitelikleri üzerine alanyazında yapılan çalışmalar bulunmaktadır. Bu çalışmada ise öğreticiye yönelik algılar öğrenici açısından ortaya konmaya çalışılmaktadır. Belirtilen amaç doğrultusunda nitel araştırma yöntemlerinden biri olan fenomenografi kullanılmıştır. Araştırma verileri, İstanbul’daki çeşitli üniversitelere bağlı Türkçe öğretim merkezindeki 15 gönüllü öğreniciden yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmış, içerik analiziyle çözümlenmiştir. Ulaşılan bulgular neticesinde uluslararası öğrenicilerin yabancı dil olarak Türkçe öğreticilerini öğrenici-öğretici etkileşimine önem veren ve ders içi öğrenilenleri ders dışında da destekleyip uygulamaya dönüştüren şeklinde algıladıkları ortaya konmuştur.
Türkçe eğitimi, Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi, uluslararası öğreniciler, öğretici, algı
Akarsu, B. (1975). Felsefe Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dili Kurumu Yayınları.
Demir, T. (2021). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Öğreticilerin Pedagojik Yeterliklerine Yönelik Bir İnceleme, Doktora Tezi, Ankara.
Durmuş, M. (2019). Dil öğretiminde öğretici yeterlilikleri ve pedagojik muhakeme becerisi.
EPG Project. (2013). The European profiling grid and user guide. www.epg-project.eu/the-epg-project.
Fraenkel J., Wallen, N., Hyun, H. (2012). How To Design And Evaluate Research In Education, New York: Mc Graw Hill.
Hepkul, A. (2002). Bir Sosyal Bilim Araştırma Yöntemi Olarak İçerik Analizi. Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1), 1-12.
Marton, F. (1986). Phenomenography: A Research Approach to Investigating Different Understanding of Reality. Journal of Tought, 21(3), 28-49.
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü.
Mete, F. (2012). Türkçeyi yabancı dil olarak öğreten öğretmenlerin özel alan yeterlikleri üzerine bir araştırma, Doktora Tezi, Ankara: G.Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Richards, J. C. (2011). Exploring teacher competence in language teaching. The Language Teacher, 35(4), 3-7.
Shulman, L. (1987) Knowledge and teaching: Foundations of the new reform. Harvard Educational Review, 57, 1–22.
Şengül, K. (2018). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğretenlerin Öz Yeterlik Algılarının İncelenmesi . Ana Dili Eğitimi Dergisi , 6 (3) , 538-552.
T. C. Resmi Gazete (1985). Türkiye’de Öğrenim Gören Yabancı Uyruklu Öğrencilere İlişkin Yönetmelik. Yayım Tarihi: 30.4.1985 Sayısı: 18740
Yıldırım, Ali ve Şimşek, Hasan (2008), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
YÖK (2017). Yükseköğretim istatistikleri. 8 Kasım 2022 tarihinde adresinden erişildi.
YÖK (2018).Yükseköğretim istatistikleri. 8 Kasım 2022 tarihinde adresinden erişildi.
YÖK (2019). Yükseköğretim istatistikleri. 8 Kasım 2022 tarihinde adresinden erişildi.
YÖK (2020). Yükseköğretim istatistikleri. 8 Kasım 2022 tarihinde adresinden erişildi.
YÖK (2021). Yükseköğretim istatistikleri. 8 Kasım 2022 tarihinde adresinden erişildi.
